|
 
 
 |
|
چه باید کرد ؟
قبل از هر چیز باید دانست که :
-
باید این کره زمین را بهشت کرد اگر نه بهشت شان را رویمان بنا
خواهند کرد همانطور که می کنند.
-
اگر نه هر روز باید در ترس، لرز، مرگ، بیکاری، بیگاری، بدبختی،
نداری، فقیری، دلواپسی، جنگ، استثمار، دروغگویی، چاپلوسی، غارتگری،
روسپیگری، مخدری و وحشت زندگی کرد و همین ها را هم به فرزندانمان
تحمیل کرد. این آن جامعه بیمار است.
-
جامعه فاسد را باید درست بناکرد اگر نه کلاً ویران می شویم. می
توان جامعه را بطور علمی یعنی بر اساس قوانین و مقولات علمی بنا
کرد بطوری که نه نداری و نه دارایی وجود داشته باشد.
-
کره زمین کوچکتر از آن است که تا بتوان خراب کاریی کرد و بعد در
جایی پنهان شد.
-
باید بفکر فرزندانمان و طبیعت دربند باشیم.
چه باید کرد
؟ :
-
گروه و یا سازمانهای مستقل هم کاری و هم یاری خلقی در چارچوب حقوق
طبیعی بوجود آورد.
-
به امنیت فردی، سلامتی فردی و حقوق فردی اهمیت حیاتی داد.
-
مخالف هر گونه حکومت دیکتاتوری علیه خلق، چه دیکتاتوری فردی و یا
دیکتاتور گروهی می خواهد باشد.
-
جدایی کامل مذهب از حکومت.
-
استقلال کامل سه قوه مقننه، اجراییه و قضاییه و غیر متمرکز کردن
حکومت.
-
گسترش دانشمندان و عالمان در رأس این سه قوه و مراکز تصمیم گیری.
-
مخالفت با هر گونه دخالت نظامی و یا غیر نظامی در ایران.
-
علم، شناخت علمی، رشد علمی وطبقه بندی علمی احتیاج سخت به آزادی،
محیط آزاد، امکانات آزاد و صلح دارد که باید در اختیارش قرار داشته
باشد. رشد یک جامعه سخت وابسته به حد این آزادی دارد.
-
ما عدالت اجتماعی را حقوق طبیعی انسانها می دانیم و معتقدیم که بین
دارا و ندار عدالتی بر قرار نمی شود و نشده است. چونکه هم دارا
برای پول، مالکیت و مبادله مبارزه می کند و هم ندار بلاجبار برای
پول، مالکیت و مبادله سخت فعال است که قدرت خریدش است.
-
به همان اندازه که به انسان اهمیت داده می شود که باید داده شود به
طبیعت هم باید اهمیت حیاتی داده شود. این دو پدیده در واقع آن چیزی
است که انسان برایش بدنیا می آید و می میرد که درواقع باید باشد.
-
معتقد به جنبش کمونیستی هستیم و خود را هم ادامه این جنبش می
دانیم. جنبش کمونیستی و یا جنبش زحمتکشان و انسانهای دربند و ندار
باید خود را سر بلند نگه دارد و به خود افتخار کند که نشان داد می
توان جامعه را تغییر داد و علمی حل کرد بطوری که نه نداری و نه
دارایی جود داشته باشد.
-
ما آزدی را حقوق طبیعی هر انسانی، هر حیوانی و هر گیاهی می دانیم.
-
ما در عصری زندگی می کنیم که احتیاج حیاتی به صلح و قطع هر گونه
جنگ و درگیری است چونکه با اتحاد و همبستگی و هم یاری و هم کاری
ولی محکم و استوار می توان زندگی کرد و موفق شد. جوامع در عصر
تکنولوژی گسترده سخت به صلح، آزادی و برابری احتیاج دارد.
-
گسترش و اجتماعی تر کردن شناخت، آگاهی و اطلاعات.
-
هم دیگر را دریابیم. بپا ای زحمتکشان، اتحاد ای زحمتکشان، همکاری و
هم یاری ای زحمتکشان. ما اتحاد را برای بدست آوردن حقوق طبیعی
انسانی، مبارزه را در جهت حقوق طبیعی و پیروزی را در بدست آوردن
این حقوق طبیعی انسانی می دانیم.
-
به جمع بست و نتیجه گیری باید اهمیت داد و نه به تصمیم گیری های
فردی و یا گروهی خاص. مسائل مشترک را مشترکاً بر اساس جمع بست و
جمع بندی ها گرفته می شود. ما معتقد به ارگانها و یا عضو های جمعی
(در کل حکومت) هستیم که جمع بندی ها و نه گروهی خاص و نه فردی خاص
تصمیم می گیرند.
- ما مخالف هرگونه درگیری فیزیکی در
چارچوب مذهبی، ملی گرایی و یا فرهنگی و درواقع خودخواهی عقیدتی و
فکری هستیم. ولی معتقدیم که هیچگونه صلحی نمی تواند وجود داشته
باشد جایی که حقوق طبیعی انسان داده و یا برآورده نمی شود. - استثمارگران، دزدان، غارتگران متحد عمل می کنند و همه امکانات و توانایی ها را هم برای خود بوجود آورده اند تا جایی که سلاح های عظیم عظیم تا هسته ای و نوترونی در اختیار دارند و به راحتی بکارشان ادامه می دهند. ولی زحتکشان، استثمارشوندگان و نداران باید چنان اتحاد، همبستگی، هم یاری و هم کاری ولی استوار بوجود آورند که بتوانند با چنین هیولایی مبارزه کنند. کره زمین از آن آنها نیست. زمین و زمان از آن آنها نیست. در جامعه ای که همبستگی، هم یاری و همکاری در چارچوب حقوق طبیعی وجود دارد: ـ پول و روابط پولی بی مفهوم هستند. ـ بیکاری، بدبختی، فقر و نداری بی مفهوم هستند. ـ طبقات دیگر مسخره می شوند. فقط دوستی و عشق می مانند.
|
|
برای باز کردن قطعنامۀ هم یاران بصورت پ. د. ف. اینجا کلیک کنید. این کتاب به زبان فراسه با این نام (Le
défi est lancé!Manifeste du Communisme) و به وسیلۀ (Edition
Baudelaire) و نوشتۀ (Mehdi Shohrati)
چاپ و منتشر شده است. این کتاب را می توان مجانی از آدرس زیر بصورت
پ. د. ف. بدست آورد. |
