قطعنامۀ هم یاران                                                              مهدی شهرتی
     هکرها شدیداً به این سایت حمله کرده اند. ضبط کنید. نسخه بردارید.                                                                                        
                                                                                                                                                                    

 فلسفۀ علمی یا ماتریالیسم                                                                  وقتی که علم موضع می گیرد !                                                                            دهریون 
                                                           

mehdi.shohrati@asrehamyaran.com

نوشته ها :
  درمورد این سایت 

هدف چیست؟ 

مسئله چیست ؟ 

چه باید کرد ؟

  
تفکر علمی یا تفکر منطقی

 فلسفه

علم 

 دیالکتیک

دیالکتیک چیست؟ از احسان طبری.

 متافیزیک

استثمار

تاریخ استثمار

  پول، مالکیت و مبادله

دمکراسی

 حکومت، دولت

  همبستگی، هم یاری،
همکاری،اتحاد


حکومت مدنی یا قانونی، یا عدالت اجتماعی

  طبقه بندی علمی جامعه  

شناخت و آگاهی

جامعۀ هم یاران
      یا          
کمونیسم


  بحران و رونق
 
 فتشیسم کالا

سازمان
 
 دزد  

حقوق طبیعی

  مرغ  یا  تخم مرغ

   چه حکومتی در ایران

   نبرد کیهانی اهریمن
و
اهورامزدا


 "یار دبستانی من"

 جنگ  و  صلح

  زمین و زمان از آن شما
نیست


زمان
  
پیش بسوی برابری

بدون پول!؟ چطور؟

 همۀ ما محکوم شدگان همین زمینیم

       آزادی       

در هر آفریده ای- آفریننده ای نهفته است

     بیداد

    رفقای حزب توده ایران   

  پرویز شهریاری

  عشق

   خانواده  

   ادب و بی ادب 

        نبرد با استثمار نبردی کیهانی    

نامه های ارسال شده

نامه های دریافت شده





 

هر آفریده ای، آفرید گاری دارد.

               در هر آفریده ای- آفریننده ای و در هر آفریننده ای- آفریده ای وجود دارد. فکر می کنم که به اندازۀ کافی ساده و قابل فهم است که احتیاج به توضیح بیشتر نداشته باشد. با اینکه یک بخش از این مقوله متافیزیکی (چیزی که در مغز انسان است) است، نشان دهندۀ آن است که نه تنها خدایی نمی تواند وجود داشته باشد بلکه قابل مفهوم نیست. چونکه اگر خدایی هم وجود داشته باشد باید حتماً چیزی او را بوجود آورده باشد و یا از چیزی ساخته شده باشد.

               در هر چیزی- سازنده ای و در هر سازنده ای- چیزی وجود دارد.

               در هر بی نهایتی- نهایتی و در هر نهایتی- بی نهایتی نهفته است.

               در هر شروعی- پایانی و در هر پایانی- شروعی نهفته است. در پس هر شروعی، پایانی است و در پس هر پایانی هم شروعی وجود دارد. اگر پایان چیزی را در نظر داشته باشید، مطمعناً شروع چیز دیگری خواهد بود و اگر شروع چیزی را در نظر بگیرید باید حتماً پایان چیز دیگری باشد. بعضی از دانشمندان علاقۀ خاصی دارند که از یک جایی شروع هستی را به نمایش بگذارند (اولین مستلزم آخرینی است و بر عکس) و از اولین انفجار صحبت بمیان می آورند. در صورتیکه هر انفجاری مستلزم پدیده ها و عنصرها و اشیا هستند که در خود قوانین و مقولات دارند.

               در هر پدیده، شئ و یا عنصری- قوانین و مقولاتی و در هر قوانین و مقولاتی هم پدیده، شئ و یا عنصری نهفته است (وحدت مادی جهان و یا هستی. اینجاست مفهوم ماتریالیسم).

               در هستی است که نیستی نهفته است. در واقع در هر هستی- نیستیی و در هر نیستی- هستیی موجود است.

               در هر زندگی- مرگی و در هر مرگی- زندگیی است.

               در هر دوستی- عشقی و در هر عشقی – دوستیی نهفته هست. عشق بدون دوستی و برعکس بی مفهوم است. دوستی تکنیک است اجزاء است در صورتیکه عشق هنر است. هنر در اینجا یک مقولۀ فلسفی است (به مقولۀ تکنیک- هنر رجوع شود.).

               مقولات متقابلین موتور هستی (واقعیت عینی خارج از ذهن) هستند(برای شناخت بیشتر به قطعنامۀ هم یاران به بخش آن رجوع شود). آفریده و هم آفریننده از یک سری قرانین و مقولات که به آن دیالکتیک می گوییم تشکیل شده اند. به عبارت دیگر دیالکتیک، یک مجموعه قوانین و مقولات عینی (خارج از مغز انسان و یا حتی اگر انسان وجود عینی نداشته باشد) هستند که یک پدیده و یا پدیده ها و یا یک شئ و یا اشیاء و یا یک عنصر و یا عنصرها را پدید می آورند. چه این پدیده ها مشخص (قابل رویت) و یا نا مشخص (انتزاعی) باشند.

               در هر بهشتی-جهنمی و در هر جهنمی هم بهشتی است (با وجود اینکه این مقوله متافیزیکی است ولی بلاجبار از مقولۀ فلسفی بهره گرفته شده است). در هر خوبی- بدیی و در هر بدی هم خوبیی نهفته است. خوبی افراطی به همان اندازه بد است که خود بد به سادگی اش.

               در مورد اهریمن - اهورا مزدا و مرغ - تخم مرغ در همین سایت مطرح کردم. مثال دیگری می زنیم: شما برای اینکه یک ساعت از زمان خود را به عقب برگردانید عملاً یک ساعت بجلو افتاده اید.

               متقابلین مقولاتی هستند که دوطرف مقابل با وجود استقلالی که دارند سخت به هم وابسطه اند. یکی بدون دیگری نتنها وجود ندارد بلکه بی مفهوم است.

               در صورتیکه

               متضادین مقولاتی هستند که دوطرف متضاد با وجود اینکه مقابل هم قرار می گیرند بهیچ عنوان باهم رابطه ندارند و یکی بدون دیگری وجود دارد و خارج از دیگری عمل می کند و مستقل هستند.

               متقابلین کامل کنندۀ همدیگرند. مکمل در اینجا همان وابستگی یکی به دیگری است و اصلاً با هم درگیری ندارند و نمی توانند داشته باشند. در صورتیکه در متضادین چنین چیزی نیست. این امکان وجود دارد که دو پدیده، عنصر و یا شئ که در مقابل هم قرار بگیرند و با هم برخورد کنند از لغت متکاملین و یا متقابلین استفاده شود ولی بهیچ عنوان دلیل بر وابستگی یکی به دیگری نیست. هر چیزی را نمی توان به راحتی متقابلین گفت چونکه یک سری قوانین و مقولات (دیالکتیک) دارد. و تازه متقابلین دو نوع هستند و سخت وابسته به پدیدۀ تولید و یا ایجاد شده اش دارند (همانجا).

               در تاریخ بشریت مرز بین متضادین و متقابلین همیشه مخدوش بوده است. این اشتباه در اشعار زیبای حافظ، مولوی، رومی و غیره شواهد این مخدوشی است (اینجا منظورمان فقط مخلوط کردن مرز بین آن دواست).  ولی قطعنامۀ هم یاران این مرز را می شکند و عرصۀ دیگری در علم (قوانین و مقولات) باز می کند.

               داراها، استثمارگران، دیکتاتورها، شارلاتان ها و درواقع دروغگویان برای اینکه بتوانند به هدفشان برسند به واقعیت عینی شدیداً احتیاج دارند تا بتوانند دروغ بهتر بگویند و غارت بهتر کنند و استثمار بهتر و بیشتر کنند و غیره.  

               در جنبش کمونیستی هم این مرز بین متقابلین و متضادین مخدوش شده است. به عنوان مثال دارا و ندار و یا استثمارگر و استثمار شونده و غیره به غلط متضادین مطرح می کرده اند و هنوز می کنند. برای همین از لغات  مبارزۀ طبقاتی و جنگ بین آندو بمیان می آورند. در صورتیکه آنها متضادین نیستند بلکه متقابلین هستند. همانطور که قبلاً مطرح کرده ایم: این مبحث خود را مدیون احسان طبری، جنبش کمونیستی، تاریخ، دهریون و دوگانگان [معتقد به دو جهت (متقابلین) هستند] می داند.

               حافظ، مولوی و غیره در مورد این متقابلین اشعار زیادی دارند. این آن بحث مفصلی است که قطعنامۀ هم یاران آنرا بطور ساده و راحت باز کرده است. یک نمونۀ آن همین شعر جلا الدین رومی بلخی است (در پایین متن).

               و یا

               جلالدین مولوی وجود دو قطب در پدیه ها، اشیاء و عنصر و وحدت اضداد را چنین بیان می کند.

                              " شب چنین با روز اندر اعتناق                     مختلف در صورت اما اتفاق

                               روز و شب، این هردو ضد و دشمنند               لیک هر یک، بر حقیقت میتنند

                              هر یکی خواهان دیگر همچو خویش                از پی تکمیل فعل و کار خویش"

               ویا

                              "صلح اضداد است این عمر جهان                   جنگ اضداد است عمر جاودان"

                در بیان همین معانی  در مثنوی چنین می خوانیم:

                              "این یکی ذره، همی پرد به چب                     و آن دگر، سوی یمین، اندر طلب

                              ذره ای بالا و ان دیگر، نگون                       جنگ فعلی شان ببین اندر سکون

                              جنگ فعلی هست از جنگ نهان                      زین تخالف، آن تخالف را بدان

                              این جهان جنگ است چون گل بنگری               ذره ذره همچو دین با کافر" همانجا ص149»

  

 

 

 زنده باد آزادی    زنده باد برابری    زنده باد همبستگی و هم یاری

  برای باز کردن قطعنامۀ هم یاران بصورت پ. د. ف. اینجا کلیک کنید.

PDF,1

این کتاب به زبان فراسه با این نام  (Le défi est lancé!Manifeste du Communisme) و به وسیلۀ (Edition Baudelaire) و نوشتۀ (Mehdi Shohrati) چاپ و منتشر شده است. این کتاب را می توان مجانی از آدرس زیر بصورت پ. د. ف. بدست آورد. 

   PDF,2